Istikoglou Achilleas

Η σύγχρονη πολιτική σκηνή της Ελλάδας χαρακτηρίζεται από φαινόμενα αναποτελεσματικότητας, διαφθοράς, διαπλοκής, ασέβειας προς το λαό, κακοδιαχείριση των δημόσιων χρημάτων……. Γι αυτό το λόγο ο κόσμος είναι „δικαιολογημένα“ απογοητευμένος και αγανακτησμένους από τους πολιτικούς. Ή μήπως αυτά τα συναισθήματα αποστροφής δε δικαιολογούνται.
Νομίζω ότι εχουμε τους πολιτικούς που αξίζουμε. Οι πολιτικοί μας λένε προεκλογικά αυτά που θέλουμε να ακούσουμε, κάνουν ρουσφέτια γιατί υπάρχει πολύ μεγάλη πίεση από μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων. Επιπλέον ο λαός αδιαφορεί για την πολιτική και ανέχεται τα κάθε λογής σκάνδαλα. Γιατί ο Ορφανός διέγραψε τα χρέη των ομάδων? Γιατί ξέρει ότι αν δεν ξελασπώσει τον ΠΑΟΚ από τη δυσμενή κατάσταση δε θα ξαναβγεί.
Γιατί διορίστηκαν κατά συρροήν τα γαλάζια παιδιά, μόνο τα στρουμφάκια ξέχασαν? Γιατί παλιά είχαν διοριστεί τα πράσινα παιδία και τώρα ανυπομονούσαν και οι άλλοι,
γιατί έχει γεμίσει το δημόσιο με υπαλλήλους, γιατί το όνειρο του κάθε γονιού είναι να μπει το παιδί του στο δημόσιο.
Γιατί προεκλογικά ταζονται αυξήσεις και παροχές Γιατί αυτό θέλει να ακούσει ο κόσμος και δεν σκεφτεται αν είναι ρεαλιστικές και πραγματοποιήσιμες.
Γιατί φτάσαμε σε αυτήν την άσχημη κατάσταση Γιατι ο καθής ενδιαφέρεται για το ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ του συμφέρον και όχι για το συνολικό.
Η κατάσταση δε θα αλλάξει αν δεν αλλάξει η κοντόφθαλμη νοοτροπία του Έλληνα.
Οπότε για το δείλημμα ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ, η γνώμη μου είναι ότι όποιο και από τα δύο κόμματα αν εκλεγεί, και πολύ μας είναι. Παρόλ αυτά δεν είμαι απαισιόδοξος, γιατί πεστεύω ότι η κατάσταση έχει βελτιώθει τα τελευταία χρόνια. Την δεκαετία του 80 και στις αρχές του 90 υπήρχε πολύ μεγάλος κομματικός φανατισμός στους πολίτες, και γι αυτό η πολιτική εκείνης της εποχής είχε πέσει στο κατώτερο δυνατό επίπεδο. Τότε το μόνο που έπαιζε ρόλο ήταν τα συνθήματα. Τώρα ο κόσμος ωρίμασε κάπως και ξεπέρασε τις παλιές αντιλήψεις του και κατάλαβε ότι δεν έχει νόημα να φανατίζεται και ενδιαφέρεται περισσότερο για την αποτελεσματικότητα της εφαρμοζόμενης πολιτικής.

Στις 23 Μαΐου 2007 η Μίλαν πρόσθεσε μία ακόμα χρυσή σελίδα στη λαμπρή της ιστορία κατακτώντας το champions league για έβδομη φορά. Το κέρδισε στο παρελθόν το 1963, το 1969, το 1989, το 1990, το 1994 και το 2003. Αυτή η ομάδα είναι φτιαγμένη για το champions league, της ταιριάζει η διοργάνωση και έτσι πολύ συχνά καταφέρνει να διακρίνεται. Τα τελευταία πέντε χρόνια έφτασε τέσσερις φορές στα ημιτελικά εκ των οποίων τις τρεις προκρίθηκε και στον τελικό! Αυτό το επίτευγμα αποδεικνύει ότι είναι η καλύτερη ομάδα της Ευρώπης τα τελευταία χρόνια και αυτό δεν είναι τυχαίο. Η Μίλαν έχει την ικανότητα να προσαρμόζει το παιχνίδι της στον εκάστοτε αντίπαλο και έτσι μπορεί να παίξει επιθετικό ποδόσφαιρο και να πετύχει πολλά goals, όπως και ο έκανε φέτος εναντίων της Manchester United, μπορεί να παίξει και τακτικό ποδόσφαιρο αλλά και ποδόσφαιρο σκοπιμότητας όπως έπαιξε στον τελικό εναντίων της Liverpool. Επιπλέον έχει και παίκτες οι οποίοι μπορούν από μόνοι τους να κάνουν τη διαφορά, όπως ο Kaka ή ο Inzaghi, που κέρδισε μόνος του την Liverpool, παίκτες με πολύ μεγάλη εμπειρία όπως ο Maldini και ο Nesta και τέλος παίκτες με πολύ μεγάλο πάθος όπως ο Gattuso.

Εκτός από την κατάκτηση του champions league αυτή η χρονιά θα σημαδευτεί και από την αποχώρηση του Costacurta από την ενεργό δράση στα 41 χρόνια του, ύστερα από 21 χρόνια σπουδαίας προσφοράς στον σύλλογο.

Αλήθεια υπάρχει ακόμα κόσμος που βλέπει Formula 1? Τί έχει να προσφέρει? Τίποτα, με εξαίρεση ότι βοηθάει το μεσημεριανό ύπνο, έτσι και εγώ πολλές Κυριακές μεσημέρι κοιμήθηκα στον καναπέ του σαλονιού, μπροστά στην τηλεόραση. Αντιθέτως το moto gp με κρατούσε συνέχεια σε αγωνία! Δε διαρκεί πολύ για να κουράζει, γίνονται πολλές προσπεράσεις και το θέαμα που προσφέρει απλώς δε συγκρίνεται με τίποτα. Έτσι και το τελευταίο grand prix στο Lemans της Γαλλίας είχε καταιγιστικό θέαμα. Η πρώτη θέση άλλαξε πολλά χέρια, γιατί σε αυτήν βρέθηκαν ο Edwards Stoner Rossi Guinteli De Puniet Hopkins για να καταλήξει στο τέλος στον αναβάτη της Suzuki Cris Vermeulen.
Πριν δύο χρόνια άρχισα να βλέπω moto gp και κέρδισε το ενδιαφέρον μου αμέσως. Μπορεί εκείνη τη χρονιά να κέρδιζε συνέχεια ο Rossi, άλλα πάντα το πετύχαινε με εντυπωσιακό τρόπο, γιατί συνήθως ξεκινούσε από τη 10 θέση και σιγά σιγά προσπερνούσε όποιον έβρισκε μπροστά του και περίμενε τους τελευταίους τρεις γύρους για να αναρριχηθεί στην πρώτη θέση. Οι πολλές νίκες που πέτυχε του εξασφάλισαν από νωρίς τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, αλλά παρόλα αυτά δεν μειώθηκε το ενδιαφέρον, γιατί ο κόσμος περίμενε να δει αν θα κατάφερνε να σπάσει το ρεκόρ του μεγάλου Mick Dοοhan με τις περισσότερες νίκες σε μία χρονιά. Εντέλει το ισοφάρισε.
Η περσινή χρονιά είχε μεγαλύτερο ανταγωνισμό, γιατί βελτιώθηκαν η Honda και η Ducati. Στην αρχή της σαιζόν ο πολύ σταθερός Nicky Hayden έβαζε συνέχεια βαθμούς στο σακούλι του και εκμεταλλευόμενος τις κακοτυχίες του Rossi και των άλλων και ξέφυγε από τους υπόλοιπους στη βαθμολογία των οδηγών. Ιδίως μετά την νίκη του Kentucky Kid (Hayden) στη Laguna Seca, ο τίτλος έμοιαζε να έχει κριθεί. Ο doctor όμως είχε άλλη άποψη και με ένα φανταστικό come back όχι μόνο κάλυψε τη διαφορά αλλά πέρασε και στην πρώτη θέση, όλα έδειχναν ότι θα κρινόταν ο τίτλος στο τελευταίο grand prix σε μία μάχη μεταξύ του Rossi και του Hayden, αλλά οι ελπίδες του τελευταίου ψαλιδίστηκαν στο προτελευταίο αγώνα εξαιτίας της σύγκρουσης του με τον Pedrosa. Οπότε η τελευταία πράξη του πρωταθλήματος έμοιαζε με μία τυπική διαδικασία, γιατί τίποτα δεν μπορούσε να σταματήσει τον Rossi, αλλά και πάλι ανατράπηκαν όλα τα προγνωστικά, γιατί με ένα λάθος του, έπεσε και έχασε πολλές θέσεις και έτσι ο Hayden ανακηρύχτηκε παγκόσμιος πρωταθλητής, κάτι που ούτε ο ίδιος θα το περίμενε ύστερα από την απρόβλεπτη εξέλιξη του πρωταθλήματος, πόσο μάλλον οι φίλοι του moto gp. Η καινούργια χρονιά με τις καινούργιες μηχανές των 800 πλέον κυβικών εκατοστών ξεκίνησε πολύ καλά, τα πάντα παίζονται, και σίγουρα οι προβλέψεις είναι αδύνατες. Η Ducati έκανε πολύ καλή δουλειά στην εξέλιξη της μηχανής της και ο Casey Stoner, που ήρθε φέτος στην ομάδα, δείχνει ότι είναι πολύ σπουδαίος οδηγός. Ήδη πήρε τρεις νίκες από τους πρώτους πέντε αγώνες και προηγείται με 21 βαθμούς από τον δεύτερο Rossi. Αυτή η διαφορά είναι δικαιολογημένη εξαιτίας της πολύ υψηλής τελικής ταχύτητας που έχει η Ducati και χάρη στην ωριμότητα που δείχνει ο μόλις 21 ετών Stoner. Απ΄ ότι φαίνεται θα είναι άξιος συνεχιστής της παράδοσης της Αυστραλίας στους μεγάλους οδηγούς, μετά τον Wayne Gardner και τον θρυλικό Mick Doohan. Αλλά και πάλι κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει τον Rossi, γιατί σίγουρα δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Η εξέλιξη του πρωταθλήματος θα είναι σίγουρα συγκλονιστική, σε κάθε grand prix θα δοθούν μεγάλες μάχες για τη νίκη και τους βαθμούς και οι φίλοι των μηχανών θα απολαύσουν ένα εκπληκτικό θέαμα και γι’ αυτό συμβουλεύω όλο τον κόσμο να μη χάσει ούτε λεπτό από τους αγώνες που ακολουθούν

Labels: Moto GP

Το ελληνικό κράτος δυστυχώς έχει μεγάλο μέγεθος και γι’ αυτό το λόγο είναι δυσκίνητο, ανελαστικό, πολυδάπανο, δεν προσαρμόζεται στις απαιτήσεις της σύγχρονης εποχής, αδιαφορεί για τους νόμους, που διέπουν την λειτουργία της οικονομίας, δεν αφήνει τις παραγωγικές δυνάμεις να δράσουν και απέτυχε στις περισσότερες από τις αρμοδιότητές του. Αποδείχθηκε ότι είναι ανίκανο σαν επιχειρηματίας, ανίκανο να προσφέρει υπηρεσίες στους πολίτες του, ανίκανο να διαχειριστεί αποδοτικά τα λεφτά των φορολογούμενων, ανίκανο να βοηθήσει την ανάπτυξη της οικονομίας και ανίκανο να προστατεύσει τον πολίτη. Εντέλει σήμερα ο πολίτης θα πρέπει να προστατευτεί από το κράτος.
Αυτή η αναποτελεσματικότητά του οφείλεται στο μεγάλο και δυσκίνητο όγκο του, στη γραφειοκρατία που το χαρακτηρίζει, αλλά και στην έλλειψη προσόντων αυτών που το διοικούν με πρώτους και καλύτερους τους πολιτικούς.
Δυστυχώς οι κυβερνήσεις που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια ήταν κατώτερες των περιστάσεων, με ελάχιστες εξαιρέσεις, οι οποίες επιβεβαιώνουν τον κανόνα.
Έτσι και η κυβέρνηση Σημίτη αμαυρώθηκε από το σκάνδαλο χρηματιστηρίου, τα πολύ υψηλά ελλείμματα, και τα φαινόμενα διαπλοκής. Ομοίως και η σημερινή δεν είχε καλύτερες επιδόσεις. Η διαφθορά συνεχίζει να υφίσταται, το οποίο φαίνεται από την υπόθεση των ομολόγων. Ο δημόσιος τομέας δεν περιορίστηκε, αλλά αυξήθηκε με τις προσλήψεις αρκετών καινούργιων δημοσίων υπαλλήλων μονίμων ή συμβασιούχων, πολλοί από τους οποίους μπήκαν από το παράθυρο. Οι σπατάλες του κράτους αυξάνονται. Οι ΔΕΚΟ το 2007 θα παρουσιάσουν αυξημένα ελλείμματα κατά 15% σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά και θα φτάσουν στο τεράστιο ποσό του 1,5 δισεκατομμυρίου ευρώ!!!!!!! Παρόλα αυτά η κυβέρνηση εφησυχάζει, γιατί την ικανοποιεί η μείωση του ελλείμματος ως ποσοστό του ΑΕΠ, το οποίο όμως επιτεύχθηκε χάρη στον περιορισμό των δημοσίων επενδύσεων και στην μείωση των τόκων των δανείων, που παίρνει το κράτος για την αποπληρωμή του τεράστιου δημοσίου χρέος, γιατί αύξησε την διάρκεια αποπληρωμής τους.
Αυτή η μετριότητα των πολιτικών δύσκολα θα αλλάξει στο μέλλον και γι’ αυτό το λόγο είναι πολύ σημαντικό να μειωθεί η επιρροή τους στην οικονομική ζωή του τόπου, το οποίο θα ‘χει σαν αποτέλεσμα να λειτουργεί η οικονομία πιο ελεύθερα και να αυτορυθμίζεται κατά κύριο λόγο από μόνη της. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσω του περιορισμού του κράτους, δηλαδή μέσω των αποκρατικοποιήσεων σχεδόν όλων των ΔΕΚΟ. Επιπλέον θα πρέπει να μειωθεί ο αριθμός των δημοσίων υπαλλήλων, ακολουθώντας το παράδειγμα της Πορτογαλία, στην οποία ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της ο Socrates αποφάσισε μέχρι το 2009 να μειώσει τον αριθμό των δημοσίων υπαλλήλων της χώρας του κατά 75000 και στους υπόλοιπους να δώσει αυξήσεις κάτω από το όριο του πληθωρισμού.
Η φιλελευθεροποίηση της χώρας είναι σήμερα μονόδρομος και θα έχει μόνο θετικά αποτελέσματα, τα οποία θα γίνουν αισθητά στο σύνολο του λαού.

Το πιο σημαντικό γεγονός κάθε χρονιάς της πόλης στην οποία κατοικώ είναι η διοργάνωση της CeBIT, η οποία είναι μια έκθεση για είδη νέων τεχνολογιών, όπως κινητά τηλέφωνα, υπολογιστές, λογισμικό και τόσα άλλα ηλεκτρονικά gadgets. Είναι η μεγαλύτερη έκθεση στο είδος της στον κόσμο και έχει διοργανώνεται κάθε χρόνο στο Αννόβερο από το 1986 από την Deutsche Messe AG στους εκθεσιακούς χώρους της πόλης, οι οποίοι είναι οι μεγαλύτεροι σε έκταση στον κόσμο. Εκτείνεται σε 360 χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα κλειστών χώρων και είναι χωρισμένη σε 27 περίπτερα. Είναι τόσο μεγάλη που για να την δει ολόκληρη ένας επισκέπτης στα γρήγορα θα χρειαστεί 8 ώρες. Το 2007 η CeBIT άνοιξε τις πύλες της στο κοινό από τις 15 ως 21 Μαρτίου. Υπήρχαν 6153 εκθέτες από 77 χώρες, εκ των οποίων οι 3344 ήταν μη γερμανικές εταιρίες. Ο συνολικός αριθμός των επισκεπτών ήταν 480 χιλιάδες επισκέπτες εκ των οποίων οι 106 δεν ήταν Γερμανοί.
Ένας από αυτούς τους επισκέπτες ήμουν και εγώ. Στους εκθεσιακούς της χώρους περιπλανιόμουν για περίπου 5 ώρες και κατάφερα να επισκεφτώ 15 περίπτερα. Όλες οι μεγάλες εταιρίες τεχνολογίας, όπως Microsoft, Sony, apple, Samsung, Deutsche Telekom, Vodafone, IBM, SAP και τόσες άλλες, ήταν παρούσες και προσπάθησαν να δείξουν το καλύτερο πρόσωπό τους. Γι αυτό το σκοπό επιστράτευσαν και πολλές όμορφες κοπέλες οι οποίες παρουσίαζαν τα προϊόντα. Σ αυτό το σημείο είναι άξιο να σημειωθεί ότι αυτές οι κοπέλες ήταν πολύ ενημερωμένες για τα προϊόντα που παρουσίαζαν! Κάποιες άλλες εταιρίες προσπάθησαν να εντυπωσιάσουν τον κόσμο με την πρωτοποριακή σχεδίαση των προϊόντων τους. Άλλες που δεν απευθύνονταν στο ευρύ κοινό δεν χρησιμοποίησαν καθόλου εφέ ή εμφανίσιμες κοπέλες, αλλά έφεραν τα καλύτερα στελέχη τους για να κλείσουν συμφωνίες με μεγάλους πελάτες. Κατά τη διάρκεια της εκθέσεων κλειστήκαν συμφωνίες αρκετών δισεκατομμυρίων ευρώ, το οποίο δίνει ένα προβάδισμα στις εταιρίες της Γερμανίας γιατί ήταν εντός έδρας και είχαν μεγάλη παρουσία. Αυτό που με έκανε εντύπωση ήταν η παρουσία των εταιριών από την Κίνα την Ταιβάν και την Ινδία. Μπορεί να είχαν μικρά περίπτερα, αλλά υπήρχαν πολλές εταιρίες από αυτές τις χώρες, οι οποίες δίνουν βαρύτητα στους τομείς της τεχνολογίας και προσπαθούν να δείξουν στον κόσμο ότι εκτός από χώρες χαμηλού κόστους μπορούν να γίνουν και πρωταγωνιστές στις εξελίξεις.

Η παρουσία της Ελλάδας δυστυχώς ήταν σχεδόν ανύπαρκτη ή καλύτερα αστεία. Εγώ είδα μόνο ένα πολύ μικρό περίπτερο, παραθέτω και μία φωτογραφία γι αυτό, το οποίο προσωπικά δεν με ξαφνιάζει, γιατί στην χώρα μας μόνο ένα πολύ μικρό ποσοστό του ΑΕΠ, μικρότερο του 1%, πάει για την έρευνα. Επιπλέον η κατάσταση στα πανεπιστήμια δεν βοηθάει καθόλου στην τεχνολογική ανάπτυξη, αλλά ούτε και η νοοτροπία που έχει καλλιεργηθεί στους νέους του βολέματος στο δημόσιο.

Το πολύ καλό άρθρο του φίλου μου ΧατζηRadikal μου έδωσε την αφορμή να γράψω και εγώ την γνώμη για το ίδιο περίπου θέμα.
Τα τελευταία χρόνια η ελληνική οικονομία, χάρη πάντα στη γενναιόδωρη βοήθεια της ευρωπαϊκής ένωσης, βρίσκεται σε καλό σημείο, αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς, μειώνεται το έλλειμμα, το δημόσιο χρέος, ελαφρός και ο πληθωρισμός. Τελευταία και η ανεργία έχει φθίνουσα πορεία. Άρα όλα πάνε καλά ή μήπως όχι.
Δυστυχώς το μέλλον δεν είναι τόσο ευοίωνο. Η καλή πορεία της ελληνικής οικονομίας στηρίζεται στην ενίσχυση του ευρωπαϊκού ταμείου στήριξης, η οποία ήδη μειώνεται και από το 2013 θα μειωθεί δραστικά, το οποίο σημαίνει ότι η Ελλάδα κακόμαθε από την οικονομική βοήθεια και θα πρέπει να μάθει να στηρίζεται στις δικές της δυνάμεις. Πως θα γίνει αυτό, με επενδύσεις στην έρευνα οι οποίες μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα θα αποδώσουν σε μεγάλο βαθμό και με τη μείωση του κόστους λειτουργίας του κράτους. Πιο συγκεκριμένα θα πρέπει να απολυθεί ένα μεγάλο ποσοστό των δημοσίων υπαλλήλων και θα πρέπει να ξεφορτωθεί το κράτος όλε τις ζημιογόνες κρατικές επιχειρήσεις.